I am back!

Het is inmiddels een jaar geleden dat ik een verslag heb geschreven over Gambia. Zoals velen van jullie weten, ben ik nu alweer een hele tijd terug in Nederland.
Toch ben ik net weer terug van 2,5 week Gambia, vandaar nu weer even een update.

De afgelopen week heb ik weer ontzettend veel gezien en gedaan, om te beginnen met het bezoeken van iedereen die ik heb leren kennen in de tijd die ik in Gambia heb gewoond. Op de dag dat ik aankwam, ben ik al gelijk eventjes naar Tanji geweest om de buren te bezoeken. Verder heb ik de eerste dagen rustig aan gedaan en lekker naar het strand geweest met wat kids.

Ook ben ik een dagje op bezoek geweest in Tubakuta, bij de familie van Lamin. Dit betekent dus 2 uur busje in, busje uit en ga zo maar door. Eigenlijk voelde het al heel snel weer normaal om te reizen in Gambia. Om in opgepropte busjes te zitten met kippen bij je voeten, met een bak met vissen naast je en lekkend vanaf het dak op je hoofd.. Ach ja, het is Gambia. Eerst gingen we langs een nicht van Lamin die een ongeluk had gehad met een auto. Een auto was ingereden op een groep mensen en 32 mensen zijn gewond geraakt. Jammer dat de zorg in Gambia nog niet optimaal is, aangezien se hswr been gebroken had en een open wond had, waar het ziekenhuis kranten op deed. Aan mij werd de vraag gesteld hoe ik erover dacht.. Maar ja, wat moet je hier nu over zeggen.

Ook ben ik twee dagen met Lucie(waar ik eerst mee samen werkte op school) naar Abene, in de regio Cassamance van Senegal geweest. Eerst gingen we in verschillende busjes naar Kartong, waar we de rivier moesten oversteken inneen soort kano. Vanuit hier op een motor naar Abene. We zaten dus met 3 man en bagage op één motor door de jungle en smalle wegen met veel zand. Gelukkig is alles goed gegaan en zijn we aangekomen bij The little baobab. Een guesthouse met leuke hutjes en dichtbij het strand. Het verschil met Gambia is dat het hier wat rustiger en relaxter was, geen bumsters. De dag daarna zijn we weer terug naar Gambia gegaan en ben van Lucie's huis naar Tanji verhuisd om hier te gaan slapen bij mijn vorige buren. Dit was iets anders dan het huis van Lucie... Ik sliep op een kamer met 5 andere kids en de 'badkamer' is net iets anders dan in Nederland.

De ochtend daarna ben ik met Abdoulie en Lamin begonnen aan de reis naar Dakar. Om 5:30 stonden we aan de weg om te wachten op een busje. Om 21:00 kwamen we aan bij ons hostel in Dakar. Wat er daartussen allemaal gebeurd is: in een busje, nog een busje, 2 uur wachten op de ferry, in een taxi, op een motor, 6 uur opgepropt in de hitte in een auto, 3 uur wachten op een andere ferry, in een busje in Dakar. We hrbben vervolgens 2 dagen familie bezocht in Dakar en zijn zondagavond weer terug naar Gambia vertrokken waar we 's nachts om 3 uur aankwamen. Hier moesten we dus weer 3 uur wachten op de ferry, die uiteindelijk pas 7:00 vertrok. Na een vermoeiende reis kwam ik 9 uur in de ochtend weer aan in Tanji. De laatste week ben ik vooral druk geweest met het bezoeken van de scholen, bezoeken van alle sponsorkids en sponsorfamilies en het uitdelen van boxen met kleding. Ook heb ik van een aantal mensen algemeen sponsorgeld gekregen om uit te geven, ik heb heel veel mensen hiermee blij kunnen maken. Schoolboeken, schooltassen, schriften, schoenen, matrassen etc. Ook heb ik een dagdeel rijst en olie uitgedeeld, naar aanleiding van de actie op facebook. 9 families heb ik blij kunnen maken, en zijn de mensen die gesponsord hebben erg dankbaar!!

Met de kinderen op school gaat alles goed. Ze leren erg hard en de leerkrachten doen ook erg hun best. Met sommige kinderen kan ik gewoon in het Engels gesprekken hebben nu, en dat al na een jaar. De vraag van de school was of ik nog op zork kon gaan naar sponsors voor 3 kinderen. De ouders kunnen het schoolgeld niet betalen, en de kinderen moeten anders naar een andere school toe, wat redelijk ver is. Sommigrn van jullie sponsoren al 1 of meerdere kids(super!!), maar ik ben dus op zoek naar mensen die 1 van deze kids kunnen helpen om hier naar school te blijven gaan. Kosten zijn €60,- per jaar. Dit bedrag is inclusief uniform, schriften en schoolfees. Wil je iets doen of een gedeelte sponsoren, stuur me een berichte. Deze school is ook nog op zoek naar een wat grotere sponsor voor lunch en ontbijt van de kinderen, aangezien veel kinderen dit vanuit huis niet meekrijgen. Ideeën of suggesties altijd welkom!!

Ook heb ik de Wullinkamma school weer bezocht, erg leuk om iedereen weer terug te zien en om te zien dat het goed gaat op school.

Dit was het weer voor nu.

Tot de volgende keer!