Tobaski
Door: Jordy
Blijf op de hoogte en volg Jordy
19 Oktober 2013 | Gambia, Bijilo
Het is al meer dan twee weken geleden dat ik mijn laatste weblog heb geschreven. Vandaag daarom even een update over mijn afgelopen twee weken!
Twee weken geleden ben ik met Buba en zijn gezin mee geweest naar het dorpje Busumbala om daar een Naming Ceremony bij te wonen. Dit is een soort geboortefeest. Eenmaal aangekomen werden we ontvangen in een kamertje waar het best koel was en de oudsten van het dorp Busumbala zaten, de belangrijkste mannen. Hier hebben we de Gambiaanse groene thee gedronken, waarna we naar buiten mochten gaan om het feest te gaan vieren. Dit betekent dus onder een mangoboom zitten, groene thee maken en opdrinken, pinda’s eten en wat praten… Rond 4 uur kwam de lunch: Benachin. Dit is een Gambiaans éénpans rijstgerecht met kruiden, vis, groenten en héél veel olie. Maarja, hoe eet je rijst met veel olie nou goed met je handen? Uiteindelijk is het toch goed gekomen, en heb ik de baby toch nog even gezien(die moet namelijk met de moeder 10 dagen na de bevalling binnen blijven). Na deze dag zijn we doorgegaan naar Tanji, een vissershaven waar elke dag vissersboten vol met vis aankomen. Het was leuk om te zien hoe ze de vis uit de zee halen en gelijk gingen roken in de rookovens.
De volgende dag ben ik met Terri en Peter mee geweest naar Bainunka eiland. Dit is het enige eiland in Gambia dat een Gambiaanse vriend van hen heeft gekocht. Terri en Peter hebben een boot, dus voordat we naar het eiland gingen, zijn we de rivier op geweest en hebben we gevist. Helaas hebben niks gevangen. Hierna zijn we naar het eiland geweest, het is een vervallen eiland, maar het is net een paradijs.
De week in Hart House ging erg snel. De maandag heb ik lessen gegeven, die nu vooral gebaseerd zijn op het geven van Engels en Rekenen. Het blijft toch best lastig om met de kinderen te communiceren aangezien sommige niet kunnen praten, horen én bewegen. De dinsdag ben ik met Geoff van Hart House naar Banjul gegaan om een stempel op te halen. Je moet hier echt mensen kennen, wil je makkelijk een stempel krijgen. Aangezien hij iemand kende bij de immigratiedienst was dit dus binnen 10 minuten gebeurd. De woensdag zou een gewone dag met lessen in Hart House worden, maar Rohey(vrouw van Geoff) riep mij dat er voor mij iemand klaar stond om mee te gaan naar Brikama Teacher College(PABO in Gambia). Ik ging dus van het ene op het andere moment naar Brikama om de Hogeschool en Universiteit te bekijken. De lessen waren hier nog niet gestart, maar het was leuk om gezien te hebben en ik ga nog een keer terug om wat lessen te bekijken na deze Tobaski-vakantieweek.
En toen was het tijd voor een weekje vakantie. De eerste zaterdag ben ik naar Serrekunda Market geweest. Ik moest een Afrikaans ‘shirt’ of iets dergelijks hebben voor Tobaski. Ik was namelijk uitgenodigd om Tobaski te komen vieren bij Buba en zijn familie. Ook heb ik hier nog wat dingen weten te scoren voor Hart House.
Maandag ben ik naar het Monkeypark geweest. Dit zou erg dichtbij zijn, vandaar dat ik van plan was om te lopen. Toen ik ondertussen al een uur aan het lopen was(en geen taxi voor 10 cent heb genomen) kwam ik er dan eindelijk aan: Het Monkeypark. Voor 50 cent entree kon ik naar binnen waar er gelijk allemaal apen op me sprongen, niet echt een aanrader.. Verder was het wel leuk om het park gezien te hebben, maar ik was ook wel weer blij dat ik bij die apen vandaan kon en via het strand terug kon lopen naar Bijilo.
En dinsdag was het dan zover: Tobaski. Ik ben met de taxi naar Serrekunda gegaan, waar Buba mij stond op te wachten om naar zijn compound te gaan. In zijn compound leven drie families en erg veel kinderen. Toen ik aankwam was de ram al geslacht, deze waren ze aan het ontleden. Ze bakten kleine stukken ram in heel veel olie, dit lieten ze even afkoelen en ging dan de kring rond. Dit vlees was zó taai dat je het bijna niet weg kreeg. Ondertussen werd er groene thee gemaakt en de vrouwen maakten de lunch klaar. Gedurende de hele middag en avond kwamen er steeds kinderen binnen om te vragen naar hun ‘Celibo’. Hiermee bedoelen ze een snoepje of een klein geldbedrag, een soort Sint-Maarten dus. De lunch was lekker, domeda(soort pindasaus met schaap) en Benachin(rijstgerecht). Er werd erg goed voor me gezorgd, door iedereen werd steeds gezegd: ‘Eat, eat, you don’t eat’. En er werd vaak aan me gevraagd of ik water of iets anders wilde, dan gingen ze dat regelen. Ze eten hier werkelijk alles van het ram op, zo waren twee jongens het hoofd en de poten aan het verbranden. Dit lieten ze dan een dag liggen en aten ze de volgende dag op.
Ik werd deze dag gelijk uitgenodigd door een andere familie om daar de volgende dag Tobaski te komen vieren. Ze hadden ook een ram en vonden het leuk als ik ook kwam. De volgende dag ging ik dus met Buba mee naar het volgende Tobaski feest. Hier hadden ze de ram net geslacht, iedereen was bezig met de onderdelen van het beest. Twee jongetjes van ongeveer 8 jaar waren bezig met de bereiden van de ballen van de ram. Deze gingen ze koken in water met een soort bouillon. Een ander jongetje was bezig met de huid op de grond te spijkeren, zodat deze kon droge. Meisjes waren bezig met het vlees, en weer iemand anders was bezig met het bakken van vlees. Er werd wederom erg goed voor me gezorgd, en ik kwam niets tekort. De lunch was schapenvlees met ui en brood. Wanneer mijn brood op was, werd er gelijk een nieuw stuk in mijn handen geduwd en wanneer dit op was opnieuw. Verder kreeg ik als afsluiter van de maaltijd een stuk ‘rambal?’ wat eigenlijk niet eens zo gek smaakte. Verder vonden ze het allemaal heel interessant om foto’s te maken met mijn fototoestel. Iedereen ging zich verkleden in hun mooiste kleren, en de dames gingen hun pruiken opzetten om zo mooi mogelijk op de foto te staan.
Gisteren ben ik met Buba naar de Krokodillenfarm geweest. Voor deze farm stonden tientallen kinderen met ballonnen te zingen en te klappen. Ze hopen hiermee geld of snoep te krijgen, wat veel toeristen ook doen. Hier was ook een klein museum over Gambia, dit was best interessant. Hierna kwamen we bij de krokodillen aan, deze krijgen zoveel eten dat ze geen honger hebben én ze dus erg dik zijn waardoor ze slecht kunnen lopen. Ik kon dus een krokodil aanraken, wat best vreemd voelt. Hierna zijn we door naar Banjul gereden, waar ik de bekende Albert Market heb gezien en het strand van Banjul en de tuin van de president van Gambia. Vervolgens hebben we domeda geluncht bij Buba's familie.
Dit weekend ga ik naar het strand om te relaxen, want volgende week begint mijn werk weer bij Hart House. Ik ga hier drie weken aan de slag, hierna komen mijn ouders een week in Gambia, waardoor ik niet zal werken in Hart House.
Jullie horen wel weer van me!
Groetjes Jordy
Twee weken geleden ben ik met Buba en zijn gezin mee geweest naar het dorpje Busumbala om daar een Naming Ceremony bij te wonen. Dit is een soort geboortefeest. Eenmaal aangekomen werden we ontvangen in een kamertje waar het best koel was en de oudsten van het dorp Busumbala zaten, de belangrijkste mannen. Hier hebben we de Gambiaanse groene thee gedronken, waarna we naar buiten mochten gaan om het feest te gaan vieren. Dit betekent dus onder een mangoboom zitten, groene thee maken en opdrinken, pinda’s eten en wat praten… Rond 4 uur kwam de lunch: Benachin. Dit is een Gambiaans éénpans rijstgerecht met kruiden, vis, groenten en héél veel olie. Maarja, hoe eet je rijst met veel olie nou goed met je handen? Uiteindelijk is het toch goed gekomen, en heb ik de baby toch nog even gezien(die moet namelijk met de moeder 10 dagen na de bevalling binnen blijven). Na deze dag zijn we doorgegaan naar Tanji, een vissershaven waar elke dag vissersboten vol met vis aankomen. Het was leuk om te zien hoe ze de vis uit de zee halen en gelijk gingen roken in de rookovens.
De volgende dag ben ik met Terri en Peter mee geweest naar Bainunka eiland. Dit is het enige eiland in Gambia dat een Gambiaanse vriend van hen heeft gekocht. Terri en Peter hebben een boot, dus voordat we naar het eiland gingen, zijn we de rivier op geweest en hebben we gevist. Helaas hebben niks gevangen. Hierna zijn we naar het eiland geweest, het is een vervallen eiland, maar het is net een paradijs.
De week in Hart House ging erg snel. De maandag heb ik lessen gegeven, die nu vooral gebaseerd zijn op het geven van Engels en Rekenen. Het blijft toch best lastig om met de kinderen te communiceren aangezien sommige niet kunnen praten, horen én bewegen. De dinsdag ben ik met Geoff van Hart House naar Banjul gegaan om een stempel op te halen. Je moet hier echt mensen kennen, wil je makkelijk een stempel krijgen. Aangezien hij iemand kende bij de immigratiedienst was dit dus binnen 10 minuten gebeurd. De woensdag zou een gewone dag met lessen in Hart House worden, maar Rohey(vrouw van Geoff) riep mij dat er voor mij iemand klaar stond om mee te gaan naar Brikama Teacher College(PABO in Gambia). Ik ging dus van het ene op het andere moment naar Brikama om de Hogeschool en Universiteit te bekijken. De lessen waren hier nog niet gestart, maar het was leuk om gezien te hebben en ik ga nog een keer terug om wat lessen te bekijken na deze Tobaski-vakantieweek.
En toen was het tijd voor een weekje vakantie. De eerste zaterdag ben ik naar Serrekunda Market geweest. Ik moest een Afrikaans ‘shirt’ of iets dergelijks hebben voor Tobaski. Ik was namelijk uitgenodigd om Tobaski te komen vieren bij Buba en zijn familie. Ook heb ik hier nog wat dingen weten te scoren voor Hart House.
Maandag ben ik naar het Monkeypark geweest. Dit zou erg dichtbij zijn, vandaar dat ik van plan was om te lopen. Toen ik ondertussen al een uur aan het lopen was(en geen taxi voor 10 cent heb genomen) kwam ik er dan eindelijk aan: Het Monkeypark. Voor 50 cent entree kon ik naar binnen waar er gelijk allemaal apen op me sprongen, niet echt een aanrader.. Verder was het wel leuk om het park gezien te hebben, maar ik was ook wel weer blij dat ik bij die apen vandaan kon en via het strand terug kon lopen naar Bijilo.
En dinsdag was het dan zover: Tobaski. Ik ben met de taxi naar Serrekunda gegaan, waar Buba mij stond op te wachten om naar zijn compound te gaan. In zijn compound leven drie families en erg veel kinderen. Toen ik aankwam was de ram al geslacht, deze waren ze aan het ontleden. Ze bakten kleine stukken ram in heel veel olie, dit lieten ze even afkoelen en ging dan de kring rond. Dit vlees was zó taai dat je het bijna niet weg kreeg. Ondertussen werd er groene thee gemaakt en de vrouwen maakten de lunch klaar. Gedurende de hele middag en avond kwamen er steeds kinderen binnen om te vragen naar hun ‘Celibo’. Hiermee bedoelen ze een snoepje of een klein geldbedrag, een soort Sint-Maarten dus. De lunch was lekker, domeda(soort pindasaus met schaap) en Benachin(rijstgerecht). Er werd erg goed voor me gezorgd, door iedereen werd steeds gezegd: ‘Eat, eat, you don’t eat’. En er werd vaak aan me gevraagd of ik water of iets anders wilde, dan gingen ze dat regelen. Ze eten hier werkelijk alles van het ram op, zo waren twee jongens het hoofd en de poten aan het verbranden. Dit lieten ze dan een dag liggen en aten ze de volgende dag op.
Ik werd deze dag gelijk uitgenodigd door een andere familie om daar de volgende dag Tobaski te komen vieren. Ze hadden ook een ram en vonden het leuk als ik ook kwam. De volgende dag ging ik dus met Buba mee naar het volgende Tobaski feest. Hier hadden ze de ram net geslacht, iedereen was bezig met de onderdelen van het beest. Twee jongetjes van ongeveer 8 jaar waren bezig met de bereiden van de ballen van de ram. Deze gingen ze koken in water met een soort bouillon. Een ander jongetje was bezig met de huid op de grond te spijkeren, zodat deze kon droge. Meisjes waren bezig met het vlees, en weer iemand anders was bezig met het bakken van vlees. Er werd wederom erg goed voor me gezorgd, en ik kwam niets tekort. De lunch was schapenvlees met ui en brood. Wanneer mijn brood op was, werd er gelijk een nieuw stuk in mijn handen geduwd en wanneer dit op was opnieuw. Verder kreeg ik als afsluiter van de maaltijd een stuk ‘rambal?’ wat eigenlijk niet eens zo gek smaakte. Verder vonden ze het allemaal heel interessant om foto’s te maken met mijn fototoestel. Iedereen ging zich verkleden in hun mooiste kleren, en de dames gingen hun pruiken opzetten om zo mooi mogelijk op de foto te staan.
Gisteren ben ik met Buba naar de Krokodillenfarm geweest. Voor deze farm stonden tientallen kinderen met ballonnen te zingen en te klappen. Ze hopen hiermee geld of snoep te krijgen, wat veel toeristen ook doen. Hier was ook een klein museum over Gambia, dit was best interessant. Hierna kwamen we bij de krokodillen aan, deze krijgen zoveel eten dat ze geen honger hebben én ze dus erg dik zijn waardoor ze slecht kunnen lopen. Ik kon dus een krokodil aanraken, wat best vreemd voelt. Hierna zijn we door naar Banjul gereden, waar ik de bekende Albert Market heb gezien en het strand van Banjul en de tuin van de president van Gambia. Vervolgens hebben we domeda geluncht bij Buba's familie.
Dit weekend ga ik naar het strand om te relaxen, want volgende week begint mijn werk weer bij Hart House. Ik ga hier drie weken aan de slag, hierna komen mijn ouders een week in Gambia, waardoor ik niet zal werken in Hart House.
Jullie horen wel weer van me!
Groetjes Jordy
-
19 Oktober 2013 - 16:22
Nelleke:
hoi Jordje, ondanks dat we net geskyped hebben, erg leuk om je verslag te lezen, wat maak je toch veel mee joh, je kunt onderhand wel een boek schrijven, moet je misschien maar doen.... Nog 3 weekjes en dan zien we elkaar ik kan bijna niet wachten. Rust nog ff lekker uit dit weekend, fijne week en tot horens. xxxx mammie -
19 Oktober 2013 - 22:13
Marcel En Lia :
hoi Jordy,
fijn om weer wat van je te lezen
en te horen dat je het naar je zin hebt!
we vinden het altijd fijn weer van Ciska of jou te horen.
geniet maar van de week met je ouders,dan gaan wij ciska al weer ophalen .
we zijn erg benieuwd naar al jullie verhalen.
veel succes en plezier daar nog.
groetjes van Marcel en Lia -
20 Oktober 2013 - 11:31
Opa En Oma V.d B:
Hoi lieve Jord,
Wat een verslag zeg, van heel veel dingen waren we al op de hoogte, maar om het te lezen is toch weer anders en kunnen we nog eens nalezen. Als je weer terug bent lust je vast geen hete blikkie meer, dan heb je liever een stuk van een ram.!!!!!! Hier is alles oké. Gisteren met z'n allen wezen eten, we misten je wel maar zoals afgesproken houden Ciska en jij het tegoed!!!! Het was heel gezellig en lekker, we zijn bij de 3 zussen geweest, voorheen( La Montagne). Vanmorgen naar de kerk geweest, en nu even reageren op je verslag. Nou Jord veel succes deze week, je moet weer aan de slag, het is gebeurd met de vakantie, rust vandaag nog even lekker uit, en tot skyps zullen we maar zeggen.
Liefs en groetjes van opa en oma. -
20 Oktober 2013 - 14:45
Gea V. V.:
Wat een onvergetelijke dingen maak je daar mee.
Hoe goed je fototoestel ook, dit valt niet vast te leggen op een plaatje, maar staat wel voor altijd in je hart en hoofd! -
20 Oktober 2013 - 15:38
Opa En Oma Kanis:
Heel leuk dat we je gisteren gezien en gesproken hebben en vanmorgen heel veel foto's gezien
van je ouders, dat was heel leuk. Die kwamen na de kerk koffie drinken. Was gezellig.
Nou Jordy, een heel fijne week en tot ziens een keer. Liefs opa en oma. -
21 Oktober 2013 - 17:38
Marianne:
Heey Jordy!
Weer knap gedaan hoor!! Je verhaal is weer leuk om te lezen! Veel dingen zijn herkenbaar en van sommige belevenissen denk ik: laat maar! hahaha! En ook gewoon Tobaski meevieren. Ik moet er niet aan denken om zo'n beest zo te moeten zien kaalgeplukt te worden. Draait je maag nog niet om zo nu en dan?
Al met al vind ik het erg knap hoe je je daar weet te redden! Succes met je lessen geven en ik kijk uit naar je volgende update :)
PS: nog 7 weken ;)
liefs Marianne -
21 Oktober 2013 - 18:39
Gea,Kees, Rick En Lars:
he jordy, leuk om weer eens een verslag van je te lezen. Wat gaaf allemaal wat je meemaak. Rust lekker ff uit. We kijken weer uit naar je volgende verslag. Veel liefs en knuffels van ons allemaal. -
23 Oktober 2013 - 20:33
INA GADELLAA:
hallo Jordy, leuk om je verslag te lezen en dat je het naar je zin hebt, bij ons begint het dan ook te kriebelen want over een paar weken komen wij ook naar Gambia. misschien zien we je nog wel.
Doe de groeten maar aan Geoff van rene en ina gadellaa ina is je collega van de korenbloem groetjes ina en rene -
27 Oktober 2013 - 15:30
Opa En Oma Kanis:
Hallo Jordy, hoe is het met je, alles o.k. hier is het ook goed
maar het is hier compleet herfst met storm en regen. Doe je de groetjes aan
al je leerlingen van opa en oma. We hopen je gauw weer een keer te zien en
te spreken. Veel liefs van opa en oma Kanis. -
27 Oktober 2013 - 22:06
Jordy:
Leuk om jullie reactis te lezen. Marianne; ja, af en toe draait je maag hier om ja van wat je ziet dat je moet eten xD en ina; heb jij een emailadres o.i.d. Zodat we contact kunnen hebben?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
