Weer een aantal weken vol met belevenissen

Het is alweer drie weken geleden dat ik wat van me heb laten horen, vandaar vandaag een update over mijn internationlisering hier in Gambia. Om even mee te beginnen: het weer. Eindelijk is het een beetje koeler aan het worden, de luchtvochtigheid is gedaald, en de temperatuur ’s nachts is wat omlaag gegaan(ongeveer 22 graden), waardoor het hier wat beter uit te houden is nu. Ik zweet niet meer de hele dag en drink geen 2,5 liter water meer per dag.

Over het algemeen zien mijn weken er hier nu zo’ n beetje zo uit: Op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag ben ik in Hart House. De dag start hier om 10 uur, de kinderen gaan televisie kijken of krijgen gebarentaalles. Om kwart voor 11 gaan de kinderen naar buiten voor wat lichaamsbeweging, waarna om 11 uur de eerste lessen starten. Ik begin dan met het geven van individuele lessen, de lessen die ik nu geef zijn rekenen, Engelse taal en sociale vaardigheden. Sommige kinderen kunnen niet praten of bewegen, het is dus best lastig om activiteiten te bedenken waarvan de kinderen iets kunnen leren en waaraan ik kan zien of de kinderen het snappen. De lessen gaan door tot half 2, dan gaan de kinderen, personeel en ik lunchen. De lunch bestaat altijd uit rijst met groente en vis/kip. Om half 3 worden de lessen vervolgd tot 4 uur, hierna gaan de kinderen naar buiten om te sporten. Voor kinderen in een rolstoel zijn sporten bedacht voor in de rolstoel om ze toch een beetje te laten bewegen. Vaak help ik om 5 uur met het douchen van de kinderen, dit is tot ongeveer 6 uur. Sommige avonden ga ik naar Alieu toe, die in de buurt woont, om wat te praten en natuurlijk Attaya te maken/drinken. In de avonden ben ik vrij, ik kan dan dus doen wat ik wil. In de weekenden ga ik vaak wel even naar het strand om even bij te komen van de week en wat mensen van thuis te spreken. Ciska is ondertussen terug uit Malawi en het is natuurlijk leuk om wat ervaringen uit te wisselen, maar als ik thuis ben is dit natuurlijk veel leuker en makkelijker! Nadat ik weg ben geweest in het weekend ga ik vaak naar Buba toe om te lunchen, dit is vaak een Gambiaans rijstgerecht. Ik ben dan meestal rond 9 uur weer in mijn weekendverblijf.

De zondag na mijn laatste verslag kreeg ik in de ochtend vervelend nieuws te horen. Idrissa, een jongetje van 10 jaar met het syndroom van down in Hart House is in de nacht van 2 op 3 november overleden. In de week ervoor moest hij overgeven, en is toen ziek naar huis gegaan. In de dagen daarna hoorde ik dat hij Malaria had, op zondag is hij overleden. De familie meldde dat hij zijn medicijnen had genomen, maar dat hij is overleden… Ik vond het best wel raar, want in Hart House werd er niet veel over gesproken. Het gebeurt hier soms dat kinderen overlijden, maar het blijft een naar idee.

Op 6 november ben ik met Alieu weer naar het Teacher College geweest in Brikama. Deze keer hoopte ik om wat lessen mee te maken. We kwamen om 10 uur op school aan, waarna we kennis gingen maken met zijn leraar Engels. Die vertelde dat ik om 11 uur welkom in de les was, zodat ik kon zien hoe het er hier in Gambia aan toe ging. Een uur later om 12 uur, en na een uur wachten in de klas zonder een leraar, zijn we uit de klas weggelopen. Later hoorde we dat de leraar 10 minuten voor de les was op komen dagen, 5 minuten had gepraat, en weer weg was gegaan. Een interessant college dus.. Een uur later hadden we een college dat ging over onderwijskunde. We kwamen de hoorcollegezaal binnen die helemaal vol zat met studenten. Voorin de zaal zat de lerares onderuitgezakt op de stoel les te geven over motiverend lesgeven. Dit was dus best wel apart, verder heb ik er niet echt veel van geleerd, omdat het allemaal gericht is op de theorie, er is dus geen verbinding met de praktijk hier.



Zaterdag 9 november kwamen mijn ouders aan op het vliegveld. Nu liggen alle plaatsen hier op niet zo’n grote afstand van elkaar af, dus leek het mij leuk om ze op te halen van het vliegveld. Na een uur wachten op mijn taxi zag ik het vliegtuig van mijn ouders al overvliegen, ik heb dus uiteindelijk een andere taxi moeten nemen waarna ik uiteindelijk net op tijd kwam om mijn ouders hier in Gambia te ontvangen. Achteraf bleek dat de president van Nigeria ‘Goodluck Jonathan’ die dag ook arriveerde, en dat vandaar alle wegen waren afgezet. In deze week ben ik veel met mijn ouders en Buba op stap geweest om ze hopelijk zoveel mogelijk van Gambia te laten zien in de 8 dagen. Zo zijn we ook een dag naar de Roots geweest. Dit is Kunta Kinteh Island, het slaveneiland. We werden ’s ochtends om 8 uur opgehaald door Buba, waarna we naar de haven in Banjul gingen. Ik wist dat we hier in kleine boten naar de overkant gingen en dat we op de nek werden gedragen door Gambianen. Ik heb het maar niet aan mijn moeder verteld voordat we gingen, anders was ze namelijk nooit meegegaan. We zaten bij elkaar op de boot waarop ongeveer 150 mensen konden, we zaten er op met denk wel 250 mensen. We kregen allemaal een zwemvest aan, waarna de boot vertrok. Na 20 minuten kwamen we aan in Bara. Hier stond een jeep voor ons klaar die ons naar Juffareh zou brengen. Onderweg kwamen we door kleine dorpjes geen waar normaal gesproken geen blanken komen. Hier waren erg veel kinderen en vrouwen die constant achter de jeep aan renden om te vragen en schreeuwen naar Minty’s: snoepjes. Verder hebben we een bezoek aan Hart House gebracht, zijn we naar de Crocodilepool, Albert Market, Woodfactory, Reptilefarm, Paradisebeach, Tanji en Abuko Nature reserve geweest. Een week waarin we veel gezien hebben!

De afgelopen week heb ik gewoon les gegeven in Hart House, woensdag ben ik naar de Wullinkamma school geweest in Wullinkama. Hier ga ik nu nog twee keer naartoe om studenten te begeleiden en zelf les te geven. Ik moest woensdag vroeg opstaan, zodat ik om half 8 op een punt stond waar iemand mij van de school op stond te wachten. Dit was allemaal netjes geregeld, waardoor ik om half 9 op school aan kwam. De ochtend(van half 9 tot 1) zou ik doorbrengen bij een student, om te zien hoe hij les geeft en hem eventueel wat feedback te geven. Er zaten 50 kinderen in de klas, en er was nog een andere soort klassenassistent die de eerste les zou geven. De twee leraren van grade 3(groep 7) kwamen naar me toe om te vragen wat voor lessen ik die dag wilde gaan geven, ze hadden namelijk gedacht dat ik wel even ging laten zien hoe ik in Nederland les gaf. Nou, mooi niet dus op zo’n eerste dag. De eerste les ging over de Gambiaanse vlag. Ik heb werkelijk nog nooit in mijn leven zo’n slechte les gezien. Ik denk dat hij in twee uur tijd de Gambiaanse vlag wel 10 keer heeft uitgelegd. Ondertussen kwamen er steeds kinderen binnen. De directeur van de school kwam nog twee keer binnen, waarna meer dan de helft van de kinderen ineens de klas uitliep. De directeur had namelijk een formulier van de kinderen nodig die de kinderen thuis op moesten halen… Niet erg logisch, aangezien sommige kinderen van erg ver moeten komen, maar oké. Ik vermaakte me voor de rest wel met de kinderen, tot op een gegeven moment. Een kind uit de klas had een deel van de vlag oranje in plaats van rood gekleurd. De leraar sloeg het kind op de rug, en niet echt zacht. Ik schrok hier best wel van, en ben de klas uit gelopen. De directeur wist hier later van en heeft een gesprek gehad met de leerkracht. Ook heb ik nog even met de leerkracht gepraat en uitgelegd waarom ik de klas uit liep. Ik vroeg hem of het toegestaan was om kinderen te slaan op school. Hij vertelde dat dat niet zo was, maar dat hij zo boos was dat hij het niet kon laten. Voor het kleuren van oranje in plaats van rood erg overdreven dus. De les van de student was overigens wel erg goed, hij had totaal geen ervaring in het lesgeven en krijgt totaal geen feedback van iemand. Toch wel leuk om te zien.

Om 1 uur kwam de volgende leerkracht van grade 4(groep 8 of hoger), ook kwamen de leerlingen gelijk binnen. De leerkracht kwam naar mij toe met drie boeken om te vragen met welke les ik wilde beginnen… Een les rekenen, een les integrated studies of een les over biologie(voortplanting van de mens). Weer vertelde ik dat ik op mijn eerste dag echt geen les ga geven, omdat ik gewoon werkelijk geen idee heb hoe ik dat moet doen. Deze leerkracht was echt een verschil met de leerkrachten van die ochtend. Je kon zien dat hij het lesgeven leuk vond, en de leerlingen leerden werkelijk iets. Om 6 uur was ik die dag thuis, een lange maar interessante dag. Volgende week moet ik er aan geloven… een hele dag lesgeven. Ik zie het nog niet zo zitten, maar het komt vast goed.

Ik moet er nog niet aan denken om naar huis te gaan, dus ik ben blij dat ik nog ongeveer 4 weken te gaan heb!

Groetjes Jordy